Ik ben altijd fan geweest van dat volle gevoel in mijn achterste, en het gaat niet alleen om wat er in gaat, maar hoe het van binnen voelt. De sensatie van mijn vingers die mijn diepten verkennen, de druk die zich opbouwt, het maakt allemaal deel uit van het genot. Dus, als ik me alleen en ik me een beetje ondeugend voel, hou ik ervan om de dingen in mijn eigen handen te nemen, of beter gezegd, mijn eigen achterdeur. Ik plaag mezelf, laat de verwachting opbouwen, en dan duik ik erin, mijn vingers dansen op het randje van extase. Het gevoel van mijn eigen aanraking, het ritme van mijn eigen slagen, het is maar al te goed om weerstand te bieden. En terwijl ik doorga, het genot blijft opbouwen, tot ik het niet meer kan en laat het allemaal los. De bevrediging is overweldigend, de pure gelukzaligheid die ik heb besteed, en ik weet dat ik alleen maar kan helpen, ik kan mezelf tevreden stellen, maar ik kan mezelf alleen maar bevredigen.