In een heiligdom van het geloof bevindt een jonge misdienaar zich in een compromitterende situatie met zijn mentor, een vrome katholieke priester. De heilige man, zijn witte gewaad gedrapeerd over zijn gespierde vorm, kan de aantrekkingskracht van de jonge, twinkelige jongen niet weerstaan. Terwijl de kerkklokken luidt, ontbrandt hun verboden verlangen. De priester, zijn lippen die de onschuld van de jongens proeven, begeleidt hem naar zijn kloppende lid, een bewijs van zijn geloof. De jongen, met grote ogen van schrik en wellust, neemt het in zich op, zijn kleine mond nauwelijks in staat om de priesters te omvatten. De pastoor, zijn handen in de jongensharen, begeleidt de jongens, de hoofden omhoog en omlaag, met elke ademhaling op de jonge jongen geslagen. De jongeman zakt door zijn lippen, zinkend van zijn pik, met een hoge definitie van genot, en zijn mentor, bevredigt zijn visie, en bevredigd met een vermoeiende blik op zijn tong. Dit is een uitputtend beeld van de priesters, zijn tong, zijn toonbeeld is nog steeds tevreden met zijn tong en zijn mentor in een hoge definitie, en zijn visie, zijn geestdriftige blik op jouw verhaal.