Σε ένα ιερό της πίστης, ένας νεαρός διακομιστής βωμού βρίσκεται σε μια συμβιβαστική κατάσταση με τον μέντορά του, έναν ευσεβή καθολικό ιερέα.Ο άγιος άνδρας, με τη λευκή ρόμπα του περασμένη πάνω από τη μυώδη μορφή του, δεν μπορεί να αντισταθεί στη γοητεία του νεαρού, τσιμπουκλού αγοριού.Καθώς η εκκλησία χτυπά, η απαγορευμένη επιθυμία τους ανάβει.Ο ιερέας, με τα χείλη του να γεύονται την αθωότητα των αγοριών, τον οδηγεί στο παλλόμενο μέλος του, μια απόδειξη της πίστης του.Το αγόρι, με τα μάτια διάπλατα από σοκ και πόθο, το παίρνει μέσα, το μικρό του στόμα μόλις και μετά βίας μπορεί να συμπεριλάβει τους ιερείς.Τα αγόρια, τα χέρια του στα μαλλιά, τα αγόρια και οι ανάσες του, χτυπούν πάνω στο κεφάλι του, με κάθε κίνηση στα γόνατά του.Το θέαμα είναι γεμάτο από το θέαμα των νεαρών, τα χείλια του εξαντλημένα, τα γόνατα του βυθισμένα στα χείλη τους.Αυτό το αγόρια είναι ο ορισμός της απόλαυσης, ηδονής και ηδονής.Το αγόρι είναι ακόμα στα χείλια της καρδιάς του, αιχμάλωτο, αιχμαρημένο από τους ώτους καρπούς του.Το χείλος του βυθίζεται στην θέα του ιερέα, η θέα του είναι απαγορευμένη, η θέα των ποδιών και ηδονή.