De scène opent met een groep mensen verzameld rond een houten tafel. De meester is een lange, gespierde man met een bevelende aanwezigheid. Zijn slaaf, een ebbenhouten vrouw, zit op handen en knieën, haar rug hol en haar mond open, klaar voor alles. De andere deelnemers zijn ook in verschillende staten van onderdanigheid, sommige vastgeketend aan de tafel en anderen gebonden met touw. De meester begint door zijn slaaf te verstikken, waardoor ze naar lucht snakt. Hij gaat dan verder met zijn riem om haar te spanken, zijn hand beweegt in een gestage, ritmische beweging. De slaaf kreunt van genot en pijn, haar lichaam kronkelend in onderdanigheid. De meester richt vervolgens zijn aandacht op de andere deelnemers, waarbij hij zijn riem gebruikt om ze naar de rand van extase te drijven. Hij dwingt ze om beurten te kokhalzen op een groot, hard object, hun gezichten vertrokken van pijn. Het tafereel is intens en hard, zonder speling. De meester en zijn slaaf zijn beide volledig ondergedompeld in de BDSM-ervaring, hun lichaam en geest synchroon met elkaar. De groepssessie is een bewijs van de kracht van BDSM, en de deelnemers genieten duidelijk allemaal.