In het hart van Taiwan bevond ik me in een bitterzoete situatie. Mijn minnaar en ik hadden een punt bereikt waarop onze relatie op het randje van eindigen stond. Terwijl we op het balkon zaten was de stilte tussen ons voelbaar, de spanning dik in de lucht. Ik voelde een golf van verdriet over me heen komen, wetende dat dit ons laatste intieme moment samen zou zijn. De gedachte haar te verliezen was ondraaglijk. Terwijl ik in haar ogen keek merkte ik een zweem van tranen op, maar ook een vonk van vastberadenheid. Ze fluisterde in mijn oor, haar adem warm tegen mijn huid, me vertellend dat ze me wilde herinneren. Ik begreep haar bedoeling, en wist wat ik moest doen. Zachtjes deed ik haar kleren open, haar lichaam onthullend onder haar mooie lichaam. Met een zachte aanraking streelde ik haar, waardoor rillingen over haar rug gingen. Onze passie ontstak, en ik voelde haar spuiten, een aanblik die me altijd immens genot bracht. De sensatie van haar warme, natte liefde was te veel om te weerstaan. Ik gaf me over aan het moment, mezelf toestaand verloren te zijn in de extase van onze liefde.