In het vervolg op Zuster Megans Dagboek raakt de ondeugende non in een eigenaardige hachelijke situatie. Het lijkt erop dat haar flatulentie het gepraat van het klooster is geworden, en niet op een vleiende manier. Haar zussen ergeren zich steeds meer aan de luidruchtige onderbrekingen tijdens hun gebeden en dagelijkse klusjes. Megan, de onschuldige en naïeve ziel, blijft zich niet bewust van de commotie die ze veroorzaakt. Ze is zich niet bewust hoe haar scheten de mensen om haar heen beïnvloeden. De andere nonnen bedenken een plan om Megan te confronteren en dit gênante onderwerp onder haar aandacht te brengen. Wat onvouw en ondeugend is, humoristisch en naïef, een beetje verleidelijk, het voetwerk, het perfecte streven naar een vlotte animatie en een vlot werk. De kunstzinnige animatie van Megan is een mix van vlotte en onverzadigbare animaties, die gepaard gaat met de kunst van de vlotte kledder, en de kunst van het kuisen, die zich vermengt met de kunstzinnige en verleidelijke animaties van haar voeten, die de unieke charme en charme van Megan met de unieke voetfetisjist en die haar voetjes met elkaar verleidelijke voetjes verzoenenen.