Η σκηνή ανοίγει με έναν όμορφο Ασιάτη γιατρό με μια τραγανή άσπρη στολή και κάλτσες, να στέκεται μπροστά σε έναν καβλωμένο από το κρεβάτι ασθενή.Ο γιατρός εξετάζει με μαεστρία το σώμα του ασθενούς, περνώντας τα χέρια του πάνω από το στήθος του και φτάνοντας μέχρι τον σφιχτό κώλο του.Ο ασθενής βογκάει από ευχαρίστηση καθώς ο γιατρός εξερευνά κάθε εκατοστό του σώματός του, πειράζοντάς τον με το άγγιγμά του και κάνοντάς τον να αισθάνεται αδύναμος στα γόνατα.Ο γιατρός στρέφει τότε την προσοχή του στους άλλους μισούς ασθενείς, εξετάζοντας το λεπτό σώμα του και τις ζωηρές θηλές του.Οι γιατροί ανάβουν τα μάτια καθώς βλέπει τους ασθενείς να ενδιαφέρονται για το δικό του σώμα, και δεν χάνει χρόνο για να ασχοληθεί. Αρχίζει χαϊδεύοντας τον πούτσο του ασθενούς, περνώντας το χέρι του πάνω του και σπρώχνοντάς τον όλο και πιο δυνατά μέχρι που ο ασθενής βογκάει από ηδονή.Ο γιατρός κάνει ένα βήμα παραπέρα, χρησιμοποιώντας το χέρι του για να απλώσει τον κώλο του ασθενούς ορθάνοιχτο και να γλιστρήσει τον πούτσου του μέσα.Ο γιατρός σφυροκοπάει με σθένος τον σφιχτό κώλο των ασθενών, κάνοντας τον να βογκήξει και να αναστενάξει από έκσταση.Ο γιατρός είναι και ο ίδιος ασθενής, και παίρνει σειρά να εξεταστεί από τον ασθενή.Είναι πρόθυμος να εξερευνήσει κάθε εκατοστό του λεπτού σώματος των ασθενών, και οι δυο τους συμμετέχουν σε κάποιο έντονο πρωκτικό παιχνίδι.Ο γιατρός χρησιμοποιεί το στόμα του για να γλείψει και να ρουφήξει την κωλοτρυπίδα των ασθενών, κάνοντάς τον να σκίσει και να λαχανιάσει ηδονή από την ηδονή και το λαχάνιασμα. Το σκηνικό τελειώνει με τον γιατρό και τον ασθενή σε μια θερμή αγκαλιά, τα κορμιά τους μπλεγμένα και τις καρδιές τους να τρέχουν από επιθυμία.